Wat is een non-hodgkinlymfoom?

Lymfeweefsel zit op verschillende plaatsen in het lichaam, bijvoorbeeld in de milt, het beenmerg en de slijmvliezen. 

In het lymfeweefsel en de lymfeklieren zit een bepaalde soort witte bloedcellen: de lymfocyten. Die spelen een belangrijke rol in ons afweer- of immuunsysteem. Ze ontstaan in het beenmerg uit de stamcellen. Er zijn twee soorten lymfocyten: T-lymfocyten en B-lymfocyten. 

Als de lymfocyten zich abnormaal gaan ontwikkelen en ongecontroleerd beginnen te woekeren, spreken we van lymfeklierkanker of lymfoom. Dat gebeurt door een ‘productiefout’, waardoor die abnormale cellen langer overleven of sneller beginnen te delen. 

Andere soorten kanker, borstkanker of longkanker bijvoorbeeld, kunnen via het lymfeweefsel uitzaaiingen geven in andere organen. Uitzaaiingen in de lymfeklieren zijn niet hetzelfde als een lymfoom. 

Er zijn twee grote soorten kwaadaardige lymfomen: hodgkinlymfomen (genoemd naar dokter Hodgkin, die de ziekte in de 19e eeuw voor het eerst beschreef) en non-hodgkinlymfomen. De meeste lymfomen zijn non-hodgkinlymfomen.

Hier gaat het alleen over non-hodgkinlymfomen (en niet over hodgkinlymfomen).

Er zijn ruim 60 verschillende soorten non-hodgkinlymfomen.

• Al die types lymfomen zien er anders uit onder de microscoop.
• Ze hebben verschillende genetische kenmerken.
• Ze gedragen zich verschillend.
• Ze vragen elk een specifieke behandeling.

Non-hodgkinlymfomen kunnen we op twee manieren indelen: volgens de oorsprong van de kankercellen of volgens het ziekteverloop. 

Volgens de oorsprong van de kankercellen: 

• B-cellymfomen of B-lymfomen: onstaan in B-lymfocyten 
• T-cellymfomen of T-lymfomen: ontstaan in T-lymfocyten 

Volgens het ziekteverloop:

• agressief
• niet-agressief of laaggradig of indolent

Ongeveer 90 tot 95 procent van de non-hodgkinlymfomen zijn B-cellymfomen, de andere 5 tot 10 procent zijn T-cellymfomen.

De meest voorkomende non-hodgkinlymfomen zijn:

• diffuus grootcellig B-cellymfoom (19 %) 

• kleincellig lymfocytair lymfoom / chronische lymfatische leukemie (17 %) 

• folliculair lymfoom (10 %) 

• perifeer T-cellymfoom (6 %) 

• ziekte van Waldenström (4 %) 

• mantelcellymfoom (3 %) 

• marginale zone lymfoom / MALT-lymfoom (3%) 

• Burkitt-lymfoom (1,5 %) 
  (Bron: Stichting Kankerregister)

Er zijn ook veel zeldzame lymfomen waaronder het huidlymfoom.