Een rhabdomyosarcoom (RMS) is een kwaadaardige tumor van dwarsgestreept spierweefsel. Deze zeer zeldzame vorm van kanker komt voornamelijk voor bij kinderen onder de tien jaar, bij de meerderheid zelfs onder de vijf jaar. Ook volwassenen kunnen deze ziekte krijgen.
Een rhabdomyosarcoom is een wekedelentumor die uitgaat van dwarsgestreept spierweefsel. Andere wekedelentumoren gaan uit van glad spierweefsel, bindweefsel of vetweefsel.
Een rhabdomysarcoom kan overal in het lichaam waar dwarsgestreept spierweefsel voorkomt, ontstaan. De meest voorkomende plaats is het hoofd-halsgebied (ongeveer 40 procent van de diagnoses). In één op de vijf gevallen ontstaat een rhabdomysarcoom in de blaas, prostaat, bij de zaadballen of de nieren; nog eens één op de vijf ontstaat in de armen of benen. Het overige vijfde ontstaat op andere plaatsen in het lichaam.
Van het rhabdomyosarcoom zijn twee types bekend. Het meest voorkomend (ongeveer negen op de tien diagnoses) is het zogenaamd embryonaal RMS (eRMS). Deze vorm is minder agressief dan de zeldzame vorm, het alveolair RMS (aRMS).
De behandeling van RMS is bijna altijd een combinatiebehandeling. Meestal wordt eerst chemotherapie toegediend om de tumor kleiner te maken en eventuele uitzaaiingen op te ruimen. Indien mogelijk wordt de tumor daarna tijdens een operatie verwijderd. Afhankelijk van een aantal factoren stelt het artsenteam een nabehandeling met radiotherapie en/of chemotherapie voor. De behandelend arts kan ook voorstellen om deel te nemen aan wetenschappelijk onderzoek (ook een klinische studie genoemd).
