Humaan immunodeficiëntievirus (hiv)

Het humaan immunodeficiëntievirus (hiv) is het virus dat aids (verworven immunodeficiëntiesyndroom) veroorzaakt. Het is een virus dat het immuunsysteem aanvalt en het vermogen van het lichaam om infectie en ziekte te bestrijden, verzwakt. Iemand met hiv kan ernstige infecties krijgen die een gezond persoon normaal kan overwinnen. Aids treedt op in de slotfase van een hiv-infectie. In dit stadium is het immuunsysteem niet meer in staat om het lichaam te verdedigen. 

Mensen met hiv lopen een groter risico om bepaalde soorten kanker te ontwikkelen: sarcomen van Kaposi (een soort kanker van de bloedvaten), lymfeklierkanker, baarmoederhalskanker, baarmoederkanker, anuskanker, longkanker, vulvakanker, vaginakanker, peniskanker en leverkanker. Er is ook een verhoogd risico op lipkanker, mondkanker, keelkanker en bepaalde soorten huidkanker.  

Hiv verzwakt het immuunsysteem, waardoor besmette personen gevoeliger worden voor ziekte, waaronder ook kanker.  

Een hiv-infectie kan niet worden genezen, maar er bestaan antiretrovirale (ARV) behandelingen die de hiv-infectie tegenwerken door de verspreiding van het virus in het lichaam te vertragen. ARV-behandelingen zorgen ervoor dat de meeste mensen die besmet zijn met het virus, lang en gezond kunnen leven. 

Hiv wordt overgedragen via onveilige seks (via sperma en vaginale afscheidingen), via transfusies met besmet bloed (bloeddonoren worden tegenwoordig wel gescreend) en door besmette naalden of andere scherpe voorwerpen te delen en ook van moeder op kind tijdens de zwangerschap, de bevalling en de borstvoeding. 

• De belangrijkste manier om besmetting met hiv te voorkomen is veilige seks. Gebruik altijd condooms als je seks hebt en meer dan één seksuele partner hebt. Controleer ook de hiv-status van je partner. 
• Vermijd het gebruik van intraveneuze drugs. Als dat niet lukt, gebruik dan altijd nieuwe wegwerpnaalden en -spuiten.  
• Ook voor tatoeages en piercings moeten altijd wegwerpnaalden worden gebruikt.  

• mannen die seks hebben met andere mannen 
• sekswerkers 
• intraveneuze druggebruikers 
• mensen die afkomstig zijn uit een land met hoge hiv-cijfers 
• mensen die onveilige seks hebben zonder dat ze zeker weten dat hun partner hiv-negatief is. 
• baby’s van besmette moeders. 

Een hiv-test is aanbevolen voor wie een hoog risico loopt. Ook als de test negatief is, moet hij herhaaldelijk worden gedaan als je een hoog risico loopt.  

Bloeddonoren worden ook getest op hiv. 

Als je positief test op hiv, dan worden bijkomende tests gedaan om na te gaan hoe ver de infectie al gevorderd is. Op basis daarvan wordt een behandeling worden opgestart.  

Anitretrovirale (ARV) behandelingen voorkomen ongeveer twee derden van de kankers bij wie met hiv is besmet. Het gaat vooral om sarcomen van Kaposi en non-hodgkinlymfomen. Bij baarmoederhalskanker, anuskanker, longkanker en hodgkinlymfomen is het gunstige effect minder duidelijk. Daarnaast is het zo dat door de betere overlevingscijfers mensen met hiv nu hogere leeftijden bereiken waarop het risico op kanker sowieso hoger is. Vroegopsporing naar kanker is daarom erg belangrijk. Wie hiv heeft, rookt ook het best niet. 

De behandeling remt de verspreiding van het hiv-virus in het lichaam af en zorgt ervoor dat je immuunsysteem beter werkt. Hierdoor ben je beter bestand tegen infecties en zal je dus ook langer en gezonder kunnen leven. Het risico dat je andere mensen besmet, zal ook kleiner worden. 

De vaakst voorkomende bijwerkingen zijn misselijkheid, vermoeidheid, diarree, huiduitslag, stemmingswijzigingen en gewichtstoename of -verlies.