Stephan Manssens

Ik ben nog te jong om seks op te geven

Stephan Manssens over seks na prostaatkanker

Uit Leven • Editie 95 • Juli 2022

Anderhalf jaar geleden kreeg Stephan Manssens (56) de diagnose prostaatkanker. Omdat het om een agressieve tumor ging, werd zijn prostaat verwijderd. ‘Op dat moment denk je aan overleven en niet aan de fysieke gevolgen.’ Bovendien gaf de arts Stephan de indruk dat er voor seksuele problemen zoals erectiestoornissen goede oplossingen bestaan.

Auteur: Liesbet De Vuyst • Fotograaf: Lieven Van Assche

Stel je vraag over kanker

Contacteer de Kankerlijn

Bel 0800 35 445
Nu niet beschikbaar
Ma-vrij 9-12u en 13-17u
Chat met de Kankerlijn
Nu offline Beschikbaar op 01/04/2024 om 09:00
Ma 9-12u
Woe 14-17u en 19:30-22:30u

De operatie verliep vlot en Stephan genas snel. Om zijn potentie te stimuleren schreef de uroloog pilletjes voor. Na zes weken had Stephan opnieuw zin om te vrijen. ‘Voor ik weer seks zou hebben met mijn vrouw, wou ik zelf eerst kijken wat nog kon. Ik merkte dat ik impotent was, maar ging vastberaden op zoek naar oplossingen. Ik begon te experimenteren met vibrators voor mannen die ik online kocht. Helaas werken die pas als je al een erectie hebt. Ik probeerde een penispomp, maar die voelde onaangenaam. En hoewel het niet mijn gewoonte is om naar een seksshop te gaan, stapte ik er uiteindelijk zonder blozen binnen om de winkelverantwoordelijke mijn probleem uit te leggen. Maar ook daar vond ik geen geschikte oplossing.’

Stephan Manssens

Anders dan vroeger

Een erectie kon niet meer, klaarkomen wel nog. Droog, zonder zaadlozing dus. De uroloog had Stephan gewaarschuwd dat dat anders aanvoelt. Maar dat het zo’n verschil zou zijn, had hij niet verwacht. ‘Als je opgewonden bent, kom je in een roes terecht met het orgasme als emotionele ontlading. Bij droog klaarkomen voel je enkel nog je bekkenbodemspieren samentrekken. Een orgasme is niet meer dan een spieroefening. Het plezier is weg.’ 

‘Toen ik de problemen op seksueel vlak met de arts besprak, zei hij dat er hulpmiddeltjes bestaan. Een zalf bijvoorbeeld die je net voor het vrijen in de urineleider moet spuiten. Knoeiwerk was dat. De penis wordt nadien wat stijver, maar penetratie blijft onmogelijk. Dat seks nooit meer zou zijn als vroeger, was een zware slag. Een psycholoog hielp me dat te verwerken. Ze deed me inzien dat het een soort van rouwproces is waar ik door moet. Daarnaast troostte ik me met de gedachte dat de kanker gelukkig geen vat gekregen had op onze intimiteit.'

Stephan Manssens

Intimiteit

Een half jaar na de operatie kreeg Stephan het nieuws dat de kanker uitgezaaid was naar de lymfeklieren. Hij moest verder behandeld worden met radiotherapie en hormoontherapie. Die laatste stopte de aanmaak van het mannelijk hormoon testosteron. Deze keer waarschuwde de arts hem wel: zijn libido zou tijdelijk wegvallen. ‘Ook hier had ik de impact onderschat. Al enkele dagen na de start van de therapie merkte ik dat ik gevoelloos werd. Zin in seks had ik niet meer, maar ook een knuffel deed me niets. Pakte iemand me troostend vast, dan zei mijn verstand me dat ik mijn appreciatie moest tonen. Genegenheid kwam plotseling uit het hoofd en niet meer uit het hart.’

Heb je kanker, dan kan je de emotionele ontlading van een vrijpartij echt gebruiken. Het gebrek aan libido en de gevoelloosheid vallen mij dan ook zwaar.

‘Uiteraard is genezen het allerbelangrijkste. Maar net als je ziek bent, heb je nood aan intimiteit. Ook het belang van seksualiteit is dan niet te onderschatten. Voor mijn kanker gebeurde het wel eens dat ik na een vrijpartij huilde. Dat is omdat je helemaal ontspant. Heb je kanker, dan kan je die emotionele ontlading zeker gebruiken. Het gebrek aan libido en die gevoelloosheid zijn niet alleen voor mij, maar ook voor mijn vrouw zwaar. We zijn af en toe nog intiem, maar minder frequent dan vroeger en anders. Dat baart me zorgen, want seks maakt onze band sterker.’

Think Blue

Zijn seksuele problemen houden Stephan dagelijks bezig. ‘Het is ook moeilijk om aan seks te ontsnappen. In films word je ermee geconfronteerd. Op het werk vertellen mijn mannelijke collega’s al eens een schunnige mop. Maar ernstig over seks praten, dat lukt met de meeste mensen niet. Het gespreksonderwerp verandert dan snel.’

Sinds kort gaat Stephan naar bijeenkomsten van Think Blue. Daar ontmoet hij lotgenoten. ‘Horen dat je niet alleen bent, maakt het draaglijker. Sommige prostaatpatiënten hebben het opgegeven: geen seksuele betrekkingen meer voor hen. Maar ik ben nog maar 56. Ik voel me nog te jong om zonder seks door het leven te gaan. Er zijn nog een aantal dingen die ik wil proberen om de potentie te herstellen: inspuitingen bijvoorbeeld of een erectie-implantaat. De hormoontherapie is ondertussen afgelopen. Ik hoop dat mijn lichaam binnenkort opnieuw testosteron zal aanmaken en dat zo tenminste de intimiteit terugkeert.’

Jouw reactie op dit verhaal is altijd welkom. Mail ons via leven@komoptegenkanker.be.

Stephan Manssens

Lees meer verhalen in het magazine Leven

Veel van onze verhalen zijn ook verschenen in het magazine Leven van Kom op tegen Kanker. Abonneer je om geen enkel verhaal te missen!