‘Bij borstkanker bij vrouwen is er veel aandacht en begrip voor de psychologische aspecten. Wat betekent borstkanker voor de vrouwelijkheid en hoe gaan de patiënte en haar partner daarmee om? Terechte vragen. Bij prostaatkanker bij mannen is daar helaas minder aandacht voor, terwijl de impact op de mannelijkheid en de seksualiteit even groot is.’
Zwak immuunsysteem
‘Willy is een zalige zieke. Hij focust op wat nog kán, niet op alles wat al verloren is. Hij is heel lief, heel teder. Tegelijkertijd zet hij me ertoe aan om buiten te komen – gaan wandelen met mijn zussen, een cursus voor natuurgids volgen, Willy stimuleert me. Hij gaat heel rustig om met zijn ziekte. Ik denk dat het komt omdat hij er altijd van overtuigd was dat hij niet oud zou worden. Hij is zijn vader verloren toen hij vijftien was. Tussen Willy’s oren leeft de idee: ik word niet oud.’
‘De voorbije negen jaar waren een hordenloop van ongemakken, ziektes en behandelingen. Een voorbeeld: Willy kreeg enorme rugpijn. Zo erg dat hij enkele keren flauwviel. Uiteindelijk zat hij in een rolstoel. De diagnose was hernia. Maar na onderzoek bleek dat er lymfevocht was opgehoopt in een cyste in de liesstreek. Dat opgehoopte vocht drukte op een zenuw die dwars door die holte liep en de rugpijn veroorzaakte. Een operatie bracht gelukkig soelaas. Of nog: een patiënt met botuitzaaiing krijgt inentingen met Xgeva om het bot minder broos te maken. Een van de mogelijke bijwerkingen is dat het kaakbeen verpulvert. Je gebit moet dus intact zijn. De tandarts verwijderde enkele tanden maar dat mocht niet baten. Willy kreeg de gevreesde bijwerking en leed echt helse pijn. Hij moest een operatie aan het kaakbeen ondergaan. Intussen is Willy’s immuniteit helemaal naar de haaien door de jarenlange therapie met hormonen en cortisonen. Vorige herfst had hij een bacteriële infectie en finaal een longontsteking. Dan zegt hij wel: “Verdorie, ik ga als palliatief kankerpatiënt toch niet aan een ordinaire ontsteking bezwijken?” Zijn immuunsysteem is zo zwak dat hij kan sterven aan een bacterie waar een gezond mens niets van zou merken.’
Samen afbouwen
‘We hebben gesprekken gevoerd over het levenseinde. De papieren zijn opgemaakt. Maar over euthanasie praten is één ding, het voelt pas concreet wanneer je man terminaal ziek is. Dan genieten we toch graag samen van wat nog kan. Sinterklaasfeest voor de kleinkinderen bijvoorbeeld, al mochten ze toen niet op Willy’s schoot want hij zat met die infectie. Dus legde het gezin een cordon rond De Winter (lacht) (een grapje dat verwijst naar het politieke cordon rond Vlaams Belang en zijn boegbeeld Filip Dewinter red.).’
‘Vroeger deden we niks liever dan een lange wandeling maken in de Ardeense bossen met onderweg een picknick en ’s avonds een fijn hotel. Twintig kilometer stappen, daar draaiden we ons hand niet voor om. Nu zijn we al tevreden als het lukt om een halfuurtje in het park te wandelen. Willy en ik, we bouwen samen af.’