Het MyeloDysplastisch Syndroom (MDS), ook wel myelodysplasie genoemd, ontstaat doordat het beenmerg op een verkeerde manier bloedcellen aanmaakt. Het resultaat van deze gestoorde aanmaak is dat er te weinig bloedcellen in het bloed aanwezig zijn en dat ze daarnaast misvormd en niet goed uitgerijpt zijn.
Bij patiënten met myelodysplasie zitten er meer abnormale dan normale, gezonde bloedcellen (witte bloedcellen, rode bloedcellen en bloedplaatjes) in het beenmerg of het bloed. Een tekort aan bloedcellen kan infecties, bloedarmoede of bloedingen veroorzaken. MDS evolueert soms naar acute myeloïde leukemie (AML).
De Stichting Kankerregister registreerde in 2020 in België 833 nieuwe gevallen van myelodysplasie, waarvan 516 bij mannen en 317 bij vrouwen. Ook kinderen kunnen getroffen worden door MDS.
Myelodysplasie is niet één ziektebeeld, maar een verzameling van beenmergziekten met als gemeenschappelijk kenmerk dat er fouten zijn in de aanmaak van bloedcellen. De omstandigheden zijn bij elke patiënt anders, zodat ook de behandeling bij elke patiënt anders zal zijn. Afhankelijk van de soort MDS, van de ernst van de ziekte en van de leeftijd en de lichamelijke conditie van de patiënt varieert de behandeling.
Mensen met een milde vorm van MDS krijgen meestal transfusies met rode bloedcellen en bloedplaatjes toegediend en worden bij het vermoeden op een bacteriële infectie snel met antibiotica behandeld.
Wie een ernstige vorm van MDS heeft, wordt meestal behandeld met een lage dosis chemotherapie of intensieve chemotherapie gevolgd door een stamceltransplantatie indien er een geschikte donor is en de conditie van de patiënt dit toelaat. Jouw behandelend arts kan jou ook vragen om deel te nemen aan wetenschappelijk onderzoek (ook een klinische studie genoemd).
