Erover praten, kan helpen. Met je partner, een goede vriend(in), of een zorgverlener (je (huis-)arts, een verpleegkundige, een psycholoog, iemand van het palliatief team enz.). Het is uiteraard niet gemakkelijk om dit ter sprake te brengen. Je wilt je naasten misschien sparen en hen niet ontredderen. Weet dat dat misschien wel even het geval zal zijn, maar praten over toekomstige zorg en het levenseinde geeft ook betekenis aan het leven dat nog voor jou (of voor hen) ligt. Je kunt nog dingen rechtzetten, zeggen wat belangrijk is, liefde en verbondenheid tonen. Dat brengt rust. En het zal ook belangrijk zijn voor wie achterblijft, want hoe beter het afscheid, hoe beter de rouw kan verlopen.
Voel bij jezelf waar je op een bepaald moment behoefte aan hebt, en laat aan de mensen om je heen weten hoe ze jou kunnen helpen. Als je kunt zeggen welke steun je nodig hebt, zullen veel familieleden en vrienden die graag geven.
Weet dat je aan je huisarts, een palliatieve zorgverlener of een andere professional raad kunt vragen om het gesprek met familie te starten.
