Sabrina Sabbe

Dankbaarheid van de mensen motiveert me enorm

Een dag uit het leven van thuisverpleegkundige Sabrina Sabbe

Uit Leven • Editie 91 • Juli 2021

Een deel van de gespecialiseerde zorg voor mensen met kanker wordt in sommige regio’s thuis aangeboden in plaats van in het ziekenhuis. Zo ook in Zuid-West-Vlaanderen. Leven volgde thuisverpleegkundige Sabrina Sabbe op haar ronde bij mensen die de dag erna een kankerbehandeling in het ziekenhuis krijgen.

Auteur: Frederika Hostens • Fotograaf: Fili

Stel je vraag over kanker

Contacteer de Kankerlijn

Bel 0800 35 445
Nu beschikbaar
Ma-vrij 9-12u en 13-17u
Chat met de Kankerlijn
Nu offline Beschikbaar op 01/04/2024 om 09:00
Ma 9-12u
Woe 14-17u en 19:30-22:30u

Het is vroeg en het regent pijpenstelen, maar dat laat Sabrina Sabbe niet aan haar hart komen. ‘Vroeg? Halfacht is voor mij helemaal niet vroeg hoor’, lacht Sabrina. Ze is in het gezelschap van Stéphanie die vandaag stage bij haar loopt.

‘Drie jaar geleden tipte een collega me dat er in mijn regio een pilootproject was opgestart waarin ze mij een rol zag opnemen’, vertelt Sabrina. ‘In Onco@home nemen thuisverpleegkundigen bepaalde zorg voor mensen met kanker over van ziekenhuisverpleegkundigen. Ik volgde de gespecialiseerde bijscholing voor thuisverpleegkundigen die daaraan willen meewerken. Het is fijn om binnen dat project nu zelf ook collega-thuisverpleegkundigen mee te kunnen opleiden.’

Thuishospitalisatie

In 2016 startte ‘Onco@home’ op met steun van Kom op tegen Kanker.

In dat project werken zes zorgpartners nauw samen: drie ziekenhuizen (az groeninge Kortrijk, OLV van Lourdes Ziekenhuis Waregem en Sint-Jozefskliniek Izegem) en drie erkende diensten voor thuisverpleging (Wit-Gele Kruis West-Vlaanderen, i-mens en ZorgConnect). Ook in andere regio’s lopen of liepen er gelijkaardige projecten voor gespecialiseerde zorg aan huis voor mensen met kanker of een andere ziekte. Kom op tegen Kanker wil ervoor zorgen dat deze zorgvorm, ook thuishospitalisatie genoemd, breed beschikbaar wordt in België. Samen met diverse zorgpartners bracht Kom op tegen Kanker de voorbije maanden in kaart wat daarvoor nodig is. Uw behandelend arts in uw ziekenhuis kan u vertellen of thuishospitalisatie in uw regio aangeboden wordt en in uw situatie mogelijk is.

Vrije keuze patiënt

Het huisbezoek bij Danny start met een controle van zijn gewicht, temperatuur, bloeddruk en hartslag. Daarna neemt Sabrina bloed via de poortkatheter. Danny heeft uitgezaaide pancreaskanker die behandeld wordt met chemotherapie. ‘Mijn arts in het ziekenhuis liet me zelf kiezen tussen voorbereiding thuis of voorbereiding in het ziekenhuis. Ik koos voor het eerste omdat ik op de dag van de chemotherapie dan minder lang in het ziekenhuis ben. Als ik in het ziekenhuis aankom, kent mijn arts mijn bloedwaarden al en heeft de ziekenhuisapotheek mijn medicijnen al klaargemaakt.’

Sabrina Sabbe met collega
Sabrina Sabbe met medisch materiaal

Vragenlijst

Ook de vrouw van Danny is dankbaar dat de zorg voor haar man op die manier georganiseerd is. ‘Als ik vragen heb, kan ik ze zelf stellen aan de thuisverpleegkundige. Of als ik merk dat Danny iets vergeet te zeggen of te vragen, kan ik aanvullen.’

Tijdens het tweede deel van het huisbezoek overloopt Sabrina een uitgebreide vragenlijst. Is Danny misselijk geweest sinds zijn vorige chemobeurt? Hoe is zijn stoelgang? Heeft hij pijn? Piekert hij veel over zijn ziekte? Voelt hij tintelingen in vingers of tenen? Is hij kortademig? Sabrina noteert de antwoorden in een app op haar smartphone. ‘Voor elke patiënt bezorgt het ziekenhuis me een QR-code, die scan ik eerst. Daarna log ik in met de geboortedatum van de patiënt. Alle gegevens die ik verzamel, komen zo op een veilige manier rechtstreeks in het patiëntdossier. Op basis van de resultaten van het bloedonderzoek, van de antwoorden op de vragen en van andere informatie die ik doorgeef, kunnen de zorgverleners in het ziekenhuis vandaag al een inschatting maken of de behandeling morgen veilig kan plaatsvinden. Die informatie wordt daarna naar mij teruggestuurd en gaat ook naar de huisarts.’

Dankzij het thuisbezoek zijn patiënt én arts beter voorbereid op de consultatie in het ziekenhuis.

Sabrina vraagt ook welke medicijnen Danny momenteel neemt. De huisarts schreef een puffer tegen de kriebeling in zijn keel voor. Sabrina noteert welk medicijn het precies is en hoe vaak Danny het gebruikt. Ze informeert ook of Danny vragen heeft voor zijn arts in het ziekenhuis. ‘Dankzij deze tussenstap thuis zijn zowel Danny als zijn behandelend arts beter voorbereid op de consultatie morgen in het ziekenhuis vlak voor de chemo wordt toegediend. Ik bespreek met Danny ook welke vragen voor zijn arts-specialist zijn en welke beter opgevolgd worden door zijn huisarts.’

Strak tijdschema

Voor Sabrina afscheid neemt, spreekt ze in de keuken nog heel even met Danny’s vrouw. ‘Ik had de vorige keer gemerkt dat ze het emotioneel moeilijk heeft met de ziekte van haar man’, zegt Sabrina op weg naar haar auto. ‘Tijd voor een lang gesprek heb ik spijtig genoeg niet. Ik werk binnen een strak tijdschema en moet dus vrij strikt afbakenen waarop ik inga en waarop niet. Als ik merk dat hulp van bijvoorbeeld een psycholoog, sociaal werker of diëtist welkom is, dan geef ik dat door aan het ziekenhuis.’

Sabrina Sabbe met medicatie
Sabrina Sabbe checkt bloeddruk van Lucie
Sabrina Sabbe en Lucie

Bijscholing

Een van de volgende patiënten is Lucie. Ook zij heeft een poortkatheter en krijgt morgen chemotherapie. Sabrina verduidelijkt aan Stéphanie waarom ze het steriele veld waarop ze haar materiaal voor de katheterzorg legt, niet op Lucies bed maar op een tafeltje voor het bed uitspreidt.

Stéphanie werkt al twintig jaar als verpleegkundige. Om mee te kunnen draaien in Onco@home, volgt ze de bijscholing die de deelnemende ziekenhuizen en thuiszorgdiensten organiseren. 

Theorie en praktijk

‘De opleiding bestaat uit 12 uur theorie en 38 uur praktijk’, legt Stéphanie uit. ‘De praktijkuren zijn verdeeld over stages in het oncologisch dagziekenhuis van de ziekenhuizen in Kortrijk, Izegem en Waregem. Daar leerde ik bijvoorbeeld hoe ik een poortkatheter moet spoelen en hoe ik via die weg bloed kan nemen. Vorige week had ik een test over de theorie, en nu ga ik dus mee op huisbezoek, het laatste deel van de opleiding.’

Sabrina Sabbe bij Lucie

Stiel leren

Als we bij Lucie polsen wat ze ervan vindt dat er een stagiair mee is, moet ze niet lang nadenken over haar antwoord: ‘Ik gaf vroeger les en heb ook veel stagiairs in de klas gehad. Iedereen moet toch goed zijn stiel kunnen leren?’

Lucie woont alleen. ‘Ik krijg veel hulp van mijn broer en ik weet dat er ook andere mensen klaarstaan om mij te helpen. Maar ik wil niet altijd hulp vragen. Ik vind het een enorme service dat de voorbereiding voor de chemo hier bij mij thuis gebeurt. Als mijn bloedwaarden niet goed genoeg zijn, word ik op voorhand verwittigd en hoef ik dus niet naar het ziekenhuis te gaan.’

 

Extra ondersteuning

Na de verzorging van de poortkatheter gaan Sabrina en Stéphanie in de zetel zitten. Stéphanie is aan zet: zij stelt nu de vragen. Sabrina geeft haar tips hoe ze Lucies antwoorden best neerschrijft in de app. Bij Lucie is vooral de vermoeidheid toegenomen. Haar eetlust is iets verbeterd, tussen de maaltijden eet ze nu af en toe een tussendoortje. Stéphanie gaat ook na of Lucie thuis extra ondersteuning nodig heeft. ‘Eenmaal per week komt een thuisverpleegkundige me helemaal wassen’, antwoordt Lucie. ‘Op de andere dagen was ik me zelf. Poetshulp krijg ik nu ook, dat heeft de sociale dienst van het ziekenhuis geregeld.’

Sabrina Sabbe bij Christine

Minder lang in het ziekenhuis

Op het volgende adres worden we opgewacht door Christine, haar man en Sally, het hondje van hun kleindochter dat sinds een tijdje bij hen woont. Vijftien jaar geleden werd bij Christine de ziekte van Kahler vastgesteld. Ze herviel vier jaar geleden. Christine: ‘Sindsdien krijg ik één keer per maand doelgerichte therapie. Vroeger was ik de dag van de behandeling soms tot zeven uur ‘s avonds in het ziekenhuis. Ik vond dat heel vermoeiend. Sinds de thuisverpleegkundige de dag ervoor naar hier komt, ben ik in het ziekenhuis veel sneller klaar. Meestal kan ik nu rond één uur ‘s middags al naar huis. Dan kan ik hier wat rusten en bekomen van de drukte en de inspanning.’

Bij Christine lukt de bloedafname niet meteen. Sabrina laat Christine haar arm omhoog houden, even hoesten, even blazen. Dat volstaat niet, er komt nog altijd geen bloed. Nadat Christine is gaan liggen, lukt het wel. Snel opgeven staat niet in Sabrina’s woordenboek, zoveel is duidelijk.

Sabrina Sabbe in labo
Bloedstalen

Naar het labo

De laatste bestemming van Sabrina en Stéphanie is het labo in het ziekenhuis. Daar laten ze de bloedstalen achter die het labo straks zal analyseren. Sabrina’s werkdag zit er nog niet op, maar ze kan nu wel even een korte middagpauze nemen. ‘Naast deze gespecialiseerde thuisverpleging doe ik bij andere patiënten ook nog standaardzorg. Ik combineer dus beide. Uit Onco@home haal ik persoonlijk veel voldoening. Ik heb altijd al interesse gehad voor meer ‘technische’ zorghandelingen. Het voelt goed om met die handelingen mensen met kanker te kunnen helpen. De samenwerking en communicatie met het ziekenhuis verlopen vlot. Ik voel een groot vertrouwen. Dat is er ook bij de patiënten en de naasten die ik ontmoet, net als grote dankbaarheid. Die motiveert me enorm om deze job te blijven doen.’

Jouw reactie op dit verhaal is altijd welkom. Mail ons via leven@komoptegenkanker.be.

Lees meer verhalen in het magazine Leven

Veel van onze verhalen zijn ook verschenen in het magazine Leven van Kom op tegen Kanker. Abonneer je om geen enkel verhaal te missen!