Tijdens de chemoperiode is het heel normaal dat je door vermoeidheid en misselijkheid veel minder zin hebt om te vrijen. Door hormonale veranderingen kunnen vrouwen ook problemen hebben met het vochtig worden van de vagina. Een glijmiddel of een vibrator kunnen eventueel helpen. De meeste fysieke problemen lossen zich een tijdje na de chemo vanzelf op. Vraag eventueel je behandelend arts of huisarts om raad.
Naast deze fysieke gevolgen heeft chemotherapie natuurlijk een enorme emotionele impact. Wie zijn haar is verloren, wie een katheter heeft of fel vermagerd is, kan zich bijzonder onsexy voelen. Zorgen over je gezondheid, je familie of financiën kunnen de zin in seks ook flink verminderen. Maar dat betekent niet dat de intimiteit met je partner minder hoeft te zijn. Probeer open te staan voor andere manieren om seksueel plezier te geven en te krijgen. Soms zijn lichamelijke aandacht (voor jezelf en voor elkaar) en knuffelen in zo'n periode al voldoende. En praat over seks met je partner, en met een arts als het nodig is.
Belangrijk is alleszins dat er geen medische bezwaren zijn om te vrijen. Kanker is niet besmettelijk en chemotherapie heeft geen lichamelijke gevolgen voor de partner. Volgens artsen komen chemomedicijnen niet in het vaginaal vocht van de patiënt terecht. Voor alle zekerheid adviseren de meesten wel om telkens tot enkele dagen na het toedienen van chemotherapie een condoom te gebruiken. Het is ook belangrijk om voorbehoedsmiddelen te gebruiken tijdens en na de chemotherapie om een zwangerschap in deze periode te vermijden.
Als je nadien nog kinderen wilt, moet je dat zeker voor de start van de chemotherapie met de arts bespreken: chemo kan immers, afhankelijk van de leeftijd van je partner, de dosis en de duur van de chemo en het soort medicijnen, onvruchtbaarheid veroorzaken.