Als de onbetaalde facturen zich opstapelen. Odette over geldproblemen door kanker

‘In augustus 2021 ontdekten de dokters een kwaadaardig gezwel in mijn borst. Ik werd in september geopereerd. Daarna volgden chemotherapie, radiotherapie en hormoontherapie. Het was alsof ik plots voor een stopteken stond en verplicht werd om totaal onvoorbereid een marathon te lopen. Ik kon niet mee met wie voor me liep, had geen tijd om alles te laten bezinken en alle informatie te verwerken. Ik deed gewoon wat me werd gevraagd.’

Bevreemdende film

‘Soms heb ik het gevoel dat ik naar een film aan het kijken ben. Een film waarin ik zelf voorkom maar niet kan geloven dat ik het ben. Een film waarin mijn partner de dag van mijn diagnose bruusk een pagina omdraaide en zich van me afkeerde. Hij bracht me niet naar het ziekenhuis, kwam me niet halen, ging niet mee naar de dokters, kookte niet voor mij en de kinderen toen ik doodziek in de zetel lag. Zelfs geen glaasje water kreeg ik van hem.’

‘Fysiek en emotioneel had ik het tijdens de behandeling heel moeilijk. Al snel kwamen er ook geldproblemen op me af. Ook daarvoor kan ik niet meer op mijn partner rekenen. Hij haakte echt op alle vlakken af. Voor ik kanker kreeg, werkte ik 32 uur per week als poetshulp. Ik viel terug op een ziekte-uitkering van ongeveer 1150 euro netto, na een jaar werd dat een invaliditeitsuitkering van 800 euro netto. Daarmee moet ik alle kosten voor mezelf en de kinderen zien te betalen. Dat lukt gewoon niet.’

Wachten op terugbetaling

‘De ziekenhuiskosten lopen hoog op. Het ziekenfonds neemt het grootste deel op zich. Mijn hospitalisatieverzekering komt tot een bepaald bedrag tussen in wat ik zelf moet opleggen. Gelukkig sloot ik die af voor ik ziek werd. Ik mag er niet aan denken hoeveel moeilijker het nog zou zijn zonder die verzekering.’

‘Toch bezorgen de ziekenhuisfacturen me veel kopzorgen. Ik moet ze altijd eerst zelf betalen. Pas daarna betaalt mijn hospitalisatieverzekering een deel van wat ik zelf moet opleggen, terug. Omdat ik die bedragen niet kan voorschieten, keek ik snel tegen een berg onbetaalde facturen aan.’

‘In het ziekenhuis kreeg ik hulp van een maatschappelijk werker. Met haar had ik een eerlijk gesprek over mijn situatie. Ze bemiddelde met de facturatiedienst van het ziekenhuis. De afspraak is dat ik de achterstallige facturen geleidelijk aan betaal en dat ik geen verwijlintresten moet betalen. Dat neemt wat druk bij me weg.’

Lening bij de bank

‘Tijdens de chemotherapie deden zich verschillende complicaties voor, waaronder een trombose, een bloedinfectie en een longinfectie. Door de radiotherapie raakte een stembandzenuw beschadigd. En sinds de hormoontherapie is gestart, ben ik heel wat kilo’s bijgekomen. Daardoor kreeg ik rugproblemen. Ik heb de pech dat ik ook nog andere gezondheidsklachten heb zoals cataract.’

‘Voor de meeste van die problemen bestaan behandelingen, maar die kosten allemaal geld. Het gebeurde al vaak dat ik een voorgeschreven medicijn niet ging kopen, omdat ik anders geen geld meer zou hebben om brood te kopen voor de kinderen.’

‘Van de bank kreeg ik een persoonlijke lening, maar die moet ik natuurlijk ook terugbetalen. Er staat nog een bedrag van ongeveer 4000 euro open. Elke maand betaal ik ongeveer 300 euro terug, dus blijft er van mijn invaliditeitsuitkering maar 500 euro per maand over voor alle andere uitgaven.’

Hulp en moed

‘Heel die situatie weegt enorm op mij. Niet alleen mijn gezondheidsproblemen bezorgen me stress, maar ook alle praktische en financiële problemen waar ik tegen aanloop. Die stress maakt het mijn lichaam extra moeilijk om te genezen.’