Een sociaal tolk is een erkende, opgeleide tolk. De zorgverlener kan vragen aan de sociaal tolk om via telefoon, via video of ter plaatse op te treden. Deze keuze hangt af van het type gesprek. Voor een kort gesprek kiest men meer voor telefoon- of videotolken. Voor langere, complexe gesprekken is een tolk ter plaatse beter. Belangrijk is dat sociaal tolken niet bemiddelen. Ze beperken zich tot het neutraal en getrouw omzetten van mondelinge boodschappen.
Wie vraagt die aan?
Niet de patiënt. Als patiënt kan je een sociaal tolk niet zelf aanvragen. Het is de zorgverlener die de sociaal tolk kan oproepen.
Wie betaalt?
De zorgverlener of het ziekenhuis moet de sociaal tolk vergoeden telkens ze hierop een beroep doen en een verplaatsingsvergoeding geven voor sociaal tolken ter plaatse. Dat blijkt vaak een drempel voor zorgverleners om een sociaal tolk in te zetten.
Hoe vraag je als zorgverlener een sociaal tolk aan?
Vanuit het ziekenhuis of een wijkgezondheidscentrum
Dan neem je best contact op met de sociale dienst of de dienst interculturele bemiddeling. Zij kunnen een sociaal tolk voor jou regelen.
Als zelfstandig zorgverlener
Als zelfstandige zorgverlener moet je zelf een overeenkomst afsluiten met een Agentschap Integratie en Inburgering. Daarna kan je via hen een sociaal tolk aanvragen.