Martin Mandelings vroeg een tweede mening

De tweede arts bekeek alle medische informatie en de foto’s uit het eerste ziekenhuis, zei dat er nieuwe beelden gemaakt moesten worden omdat het tweede ziekenhuis over betere beeldvorming beschikte, maar het advies bleef wel hetzelfde: de prostaat moest operatief verwijderd worden. Martin had ergens gehoopt dat de tweede specialist zou oordelen dat de operatie toch nog wat uitgesteld kon worden. Toch voelde hij zich nu veel beter op zijn gemak. Deze specialist nam de tijd om aan de hand van een paar schetsen duidelijk uit te leggen hoe de ingreep precies zou verlopen. De operatie zou, net zoals in het eerste ziekenhuis voorzien was, met robotchirurgie gebeuren, maar met een enigszins andere techniek.

Vertrouwen

‘Ik had na dat eerste gesprek echt alle vertrouwen in hem. Ook al omdat hij meteen cijfers kon voorleggen toen ik vroeg hoe vaak hij deze operatie al uitgevoerd had, terwijl de eerste arts veeleer op de vlakte bleef. Enkele dagen daarna kregen mijn echtgenote en ik bovendien een uitnodiging voor een infosessie over de ingreep en over het verdere verloop van de behandeling en de revalidatie. Wat ik bijzonder nuttig vond, was een uitgebreide uitleg over de mogelijke bijwerkingen na de operatie: wat kon ik verwachten? Wat was normaal en wat niet? Wanneer moest ik niet twijfelen om het ziekenhuis te contacteren?’

Toen Martin definitief voor het tweede ziekenhuis had gekozen, contacteerde hij zijn huisarts, die hem bevestigde dat hij een goede keuze had gemaakt. ‘Eigenlijk zou het voor patiënten handig zijn om vooraf te weten welke ziekenhuizen waarin gespecialiseerd zijn’, merkt Martin op. Hij kon de afspraak voor de operatie in het eerste ziekenhuis gemakkelijk afzeggen. ‘De operatie zelf is uiteindelijk goed verlopen’, voegt Martin er nog aan toe.

Niets te verliezen

Terugkijkend is Martin heel blij dat hij een tweede opinie heeft gevraagd. ‘Voor een gewone operatie, zoals het wegnemen van een appendix, is dat wellicht niet nodig. Als iedereen dat begint te doen, stuikt ons gezondheidssysteem in elkaar. Maar aan mensen die een ingewikkelde ingreep moeten ondergaan, zou ik het zeker aanraden.’

‘Ik denk dat wij Belgen vaak te veel schroom voelen’, oppert Martin nog. ‘De specialist zal het wel weten, is vaak de houding. Maar zomaar “doe maar” zeggen als je voor een delicate operatie staat, vind ik geen goed idee. Het is belangrijk dat je jezelf goed informeert, alle opties voor behandelingen bekijkt en voor een arts gaat met wie je goed kunt communiceren. Als dat niet in het eerste advies vervat zit, dan loont het volgens mij echt de moeite om nog een tweede advies te zoeken. Je kunt er niets bij verliezen en het kost ook geen stukken van mensen: je betaalt immers alleen een tweede consultatie. En je verliest er ook zo goed als geen tijd mee: als je bij het eerste contact meteen vermeldt dat je een tweede opinie wilt, dan krijg je binnen een redelijke termijn zeker een afspraak. Het enige wat ik me soms nog afvraag, is wat ik gedaan zou hebben als de tweede opinie een andere uitkomst had opgeleverd. Dat zou me misschien voor een moeilijke keuze gesteld hebben. Maar zover is het dus niet gekomen.’