Het is mijn job om er geen drama van te maken.

Jacques Vermeire werd vijf jaar geleden geopereerd voor darmkanker

Uit Leven • Editie 77 • Januari 2018

Maar een paar mensen uit zijn nabije omgeving wisten het op het moment zelf, en hij heeft er zelf alles aan gedaan opdat het grote publiek het niet aan hem zou zien. Komiek Jacques Vermeire (66) is enkele jaren geleden door het oog van de naald gekropen. Hij klopte met klachten aan bij zijn huisarts, die hem naar het ziekenhuis verwees. Bij een kijkonderzoek werd in de dikke darm een grote tumor gevonden. Nu doet hij zijn verhaal, om lotgenoten een hart onder de riem te steken.

Auteur: Anne Adé • Fotograaf: Filip Claessens, Kristof Claeys

Stel je vraag over kanker

Contacteer de Kankerlijn

Bel 0800 35 445

Nu niet beschikbaar

Ma-vrij 9-12u en 13-17u

Stuur een e-mail

Antwoord binnen de drie dagen

Chat met de Kankerlijn

Nu offline Beschikbaar om 19:30

Ma 9-12u
Woe 14-17u en 19:30-22:30u

Bekijk alle contactmogelijkheden

Een kankerdiagnose is voor iedereen een zware klap. Maar als je een BV bent, en je brood verdient door mensen een leuke avond te bezorgen, stellen zich problemen waar doorsnee patiënten niet mee te maken krijgen. Wat als je in het begin van een grote zaalshowtournee te horen krijgt dat je dringend onder het mes moet? Toen het hem vijf jaar geleden overkwam, koos komiek en tv-persoonlijkheid Jacques Vermeire ervoor om te zwijgen over zijn ziekte. Na de operatie werd door zijn management enkel een communiqué verspreid dat hij geopereerd moest worden van een gezwel, en dat vier shows van een lange tournee uitgesteld zouden worden. Niemand stelde zich daar toen vragen bij. Dat het om een kwaadaardig gezwel ging, wisten alleen Jacques’ familie en zijn manager.

Twee jaar geleden kwam hij er voor het eerst mee naar buiten, en nu wil hij hier het hele verhaal doen, omdat hij vijf jaar kankervrij is en andere patiënten moed wil inspreken. ‘Blijf als dat kan zo actief mogelijk, is mijn voornaamste boodschap aan lotgenoten. In mijn geval werd dat door mijn job gedicteerd. Maar ik was ook verplicht me sterk te houden door de ziekte van mijn vrouw. Zie je, op het moment dat ik de diagnose kreeg, had Muriel al geruime tijd kanker, zonder goede afloop, zoals later zou blijken. Ze heeft gelukkig veel langer geleefd dan de verwachting op basis van haar medisch dossier. Ik moest er staan, voor haar en voor de kinderen die toen nog jong waren. Muriel is bijna vier jaar geleden gestorven’.

De alarmbellen begonnen pas te rinkelen toen het ook op zomervakantie met zijn gezin niet beter ging. Uit ongerustheid begon Vermeire de symptomen te noteren waar hij last van had: krampen in de benen, hardnekkige verkoudheden, algemene zwakte, diarree. Toen hij met dit lijstje naar de huisarts trok, liet die meteen een bloedcontrole uitvoeren. Vermeire bleek een zwaar ijzertekort (een van de mogelijke symptomen van darmkanker) te hebben, waarop de arts voor alle zekerheid een coloscopie voorschreef. Zo kwam een grote tumor aan het licht. De kanker was nog niet uitgezaaid en waren ook geen klieren aangetast, maar een operatie was dringend.

Dat slechte nieuws kreeg hij op maandag, de vijf daaropvolgende avonden stond hij op het podium voor een volle zaal. Geen mens die iets gemerkt heeft, maar de ochtend van de dvd-opname van zijn show kreeg Vermeire een ijzerinfuus.

Engelbewaarder

De dag na de vijfde voorstelling van die week werd Jacques Vermeire opgenomen in het ziekenhuis, voor de hoognodige darmoperatie. Na enkele dagen bang afwachten kreeg hij het verlossende bericht dat hij helemaal clean was. Zijn arts had het over een goeie engelbewaarder: de tumor was succesvol verwijderd, en nergens anders in zijn lichaam waren nog tumorcellen te vinden, wat gezien de grootte van de tumor niet vanzelfsprekend was. Vermeire zelf had zich al van bij de diagnose ingesteld op chemotherapie. Door de ziekte van zijn vrouw wist hij waaraan zich te verwachten. Maar chemo bleek dus niet nodig, tenzij preventief. Maar door zo’n — in zijn geval — niet-levensnoodzakelijke chemokuur zou hij langere tijd buiten strijd zijn, en dat zag hij niet zitten.

Want ook de verdere tournee met nog tientallen shows in grote zalen kreeg na de operatie een vervolg, alsof er niets ernstigs aan de hand was. ‘Ik kon niet anders dan ermee doorgaan’, zegt Jacques Vermeire nu daarover. ‘Als de mensen het woord “kanker” horen, blijven ze weg en kopen ze geen ticket. We deden die zaalshows in eigen beheer, ze moesten verkocht geraken. Of ik het achteraf bekeken liever anders had gedaan? Tja, het waren natuurlijk loodzware dagen, fysiek en zeker ook mentaal, maar we waren commercieel gezien gewoon verplicht het op die manier te doen.’

Chemotherapie na chirurgie

Chemotherapie wordt vaak gegeven na chirurgie, met als doel het risico te verkleinen dat de kanker terugkomt. We noemen dit adjuvante chemotherapie.

Bij sommige tumoren is de ‘winst’ die je uit adjuvante chemotherapie haalt eerder klein. Vraag aan jouw behandelend arts hoe groot het risico op herval is in uw situatie, wat de mogelijke bijwerkingen van chemotherapie zijn en hoe groot de ‘winst’ van adjuvante chemotherapie voor jou kan zijn. Bespreek dit in alle openheid zodat je een weloverwogen beslissing kunt nemen.

Lees meer over de behandeling van dikkedarmkanker

Lees meer

Sneeuwruimen

Niet bij de pakken blijven zitten, en in beweging blijven, dat was Vermeires streefdoel. Een week na zijn thuiskomst maakte hij al korte ritjes met de auto, en hij herinnert zich zelfs een sessie sneeuwruimen in zijn pyjama. ‘Je grenzen blijven verleggen, dat moet je doen. Anders verzwak je. Maar ik besef wel heel goed dat ik geluk heb. Ik heb een fantastische job, een mooi huis, gezonde kinderen, veel vrienden … Als je ziek wordt in slechtere omstandigheden, is het allemaal nog veel moeilijker.’ Count your blessings, luidt zijn motto.

Hij noemt zichzelf een optimist: ‘Ik wil niet leven met een rugzak vol angst en gepieker’. Wat wel telkens weer voor ongerustheid zorgt, zijn de tweejaarlijkse controles die hij moet ondergaan. ‘Ik heb nooit gepanikeerd, en doe dat ook nu niet. Maar de dag voor zo’n controle is telkens toch weer spannend, ja. Echografie, longonderzoek, bloedonderzoek, coloscopie … het is telkens een enorme opluchting als het weer achter de rug is en alles oké blijkt te zijn. CT-scans zitten vanaf nu niet meer in dat pakket omdat ik de grens van vijf jaar kankervrij bereikt hebt. Daar ben ik om meer dan één reden blij om: ik bleek allergisch te zijn voor de contraststoffen die je voor zo’n scan ingespoten krijgt, en dus kreeg ik vooraf altijd een dosis cortisonen toegediend. Blij dat dat niet meer hoeft.’

‘Wel heb ik beslist om tot het eind van mijn dagen elk jaar een darmonderzoek te laten doen. Door een fout in mijn DNA maakt mijn lichaam snel poliepen aan, en dat moet nauwgezet in de gaten gehouden worden.’

Kracht

Ondertussen is Jacques Vermeire weer volop aan het werk, en treedt hij geregeld op met de collega’s van het populaire panelprogramma De Drie Wijzen. En volgend seizoen komt hij met een nieuwe zaalshow op de proppen. Een indrukwekkende krachttoer, zo snel weer voluit aan het werk gaan. Waar haalt hij die kracht vandaan? ‘Het is net mijn job die mij pusht om bezig te blijven, om mijn best te doen om positief over te komen, en niet te veel te doemdenken’, zegt Jacques Vermeire.

‘Het leven zo veel mogelijk laten doorgaan is beter dan de kanker alles te laten bepalen. Je mag de moed nooit laten zakken. Kijk naar mijn vrouw: op papier had zij misschien nog een jaar, en uiteindelijk heeft ze nog vier jaar geleefd. Een mens heeft veel meer kracht dan hij denkt.’