oncorevalidatie Celine

Ik voelde me opnieuw sterker worden. Dat gaf me een positief gevoel.

Op krachten komen na kanker: Celine volgde oncorevalidatie

Na haar behandeling voor borstkanker volgde Celine (26) een revalidatieprogramma van drie maanden aan het UZ Gent. We vroegen aan Celine wat volgens haar de vijf belangrijkste troeven van zo’n programma zijn. 
 

Auteur: Frederika Hostens • Fotograaf: Lieven Van Assche

Stel je vraag over kanker

Contacteer de Kankerlijn

Bel 0800 35 445
Nu niet beschikbaar
Ma-vrij 9-12u en 13-17u
Chat met de Kankerlijn
Nu offline Beschikbaar op 06/05/2024 om 09:00
Ma 9-12u
Woe 14-17u en 19:30-22:30u

1. Zinvolle weekinvulling

‘Ik ben leerkracht in het lager onderwijs. Mijn behandeling bestond uit een borstsparende operatie, chemotherapie en radiotherapie. Eind juli 2018 was ze achter de rug. Ik had acht maanden niet gewerkt. In augustus begon het zoals elk jaar te kriebelen om in september weer les te geven. Ik wilde actief zijn maar voelde me nog heel zwak. Het revalidatieprogramma EU‘REKA’ zorgde van september tot december voor structuur en een zinvolle weekinvulling.’

‘Ik had niet langer het gevoel dat ik aan het niksen en profiteren was, ik was me aan het voorbereiden op mijn terugkeer naar het werk. Ik ondervond hoe het was om me drie dagen per week te moeten klaarmaken en verplaatsen en om mentaal en fysiek bezig te zijn. In het begin was ik na zo’n dag uitgeteld, daaraan merkte ik dat het nog te vroeg was om opnieuw te gaan werken.’

2. Meer spieren en energie

‘Voor ik ziek werd, liep ik zonder problemen 7,5 kilometer. Ik wandelde ook veel en ben dat tijdens mijn behandeling blijven doen. Toch ging mijn conditie fel achteruit. Een fietsproef bij de start van het oncorevalidatieprogramma legde mijn beginsituatie vast.’

Celine 2

‘De kinesitherapeuten stelden een individueel oefenprogramma op voor driemaal per week anderhalf uur training: opwarming op de fiets, krachttraining voor armen en benen, cardiotraining op de crosstrainer en stretch- en buikspieroefeningen. Ik voelde me opnieuw sterker worden. Dat gaf me een positief gevoel, ook al waren er ook dagen dat het niet of minder goed ging.’

‘Ik leerde dat te aanvaarden en bijvoorbeeld eens vroeger te stoppen of bepaalde oefeningen over te slaan. Na drie maanden begon ik te merken dat ik na mijn wandelingen sneller recupereerde. Ik begon ook opnieuw te lopen. Ik zit nog niet aan de 7,5 kilometer van vroeger maar kan nu opnieuw 5 kilometer lopen en ben daar best trots op.’

3. Informatie en levenslessen

‘De begeleide bewegingsoefeningen deden we in groepjes van meestal zes personen, de bijbehorende infosessies volgden we met ongeveer vijfentwintig personen. In de inleidende infosessie legde de coördinator van EU‘REKA’ uit hoe het bewegingsprogramma was opgebouwd en waarop we moesten letten. Bijvoorbeeld tussen twee trainingen een dag rust inbouwen en geen extra sportactiviteiten opstarten die je daarvoor nog niet deed.’

Door de oncorevalidatie leerde ik nieuwe mensen kennen. Ik genoot van het samenzijn en het groepsgevoel.

‘Er volgden infosessies over uiteenlopende onderwerpen, zoals slapen, emoties, angst voor herval, geheugen- en concentratieproblemen, erfelijkheid, gezonde voeding ... Ik noem het levenslessen, want wat we daar leerden, konden we meteen toepassen. Er was ook een infosessie over intimiteit en seksualiteit. Ik vond het een goede zet om die op het einde van het programma in te plannen: we kenden elkaar tegen dan al vrij goed. Er was wederzijds vertrouwen om over zo’n onderwerp met elkaar te praten. Die sessie had trouwens een ‘upperdare-gehalte’, we hebben veel gegiecheld :).’

'Tijdens mijn behandeling had ik veel contact met mensen. Toch voelde ik me soms alleen. Door de oncorevalidatie leerde ik nieuwe mensen kennen. Ik genoot van het samenzijn en het groepsgevoel. Iedereen heeft zijn eigen verhaal en toch kun je veel van elkaar leren en elkaar begrijpen.’

‘Tijdens het sporten praatten we op een ontspannener manier over wat we hadden meegemaakt. Sommige gesprekken gingen over onze ziekte en behandeling, maar de meeste gesprekken gingen over totaal andere — en vaak ook leuke — dingen. En ja, we hebben tijdens het sporten ook wat afgelachen J. Het programma is afgelopen, maar we blijven met elkaar in contact. In een WhatsApp-groepje delen we bijvoorbeeld nieuws over onze controles en steunen we elkaar. We zijn ook al eens samen gaan eten. Vegetarisch, want we hebben goed opgelet in de infosessie over voeding!’

5. Emoties verwerken

‘Voor EU‘REKA’ dacht ik dat ik het kankerhoofdstuk snel zou kunnen afsluiten en dat ik na de revalidatie mijn leven van daarvoor weer zou kunnen opnemen. Ik had kanker overleefd en doorgemaakt. Wat ik voelde bij wat me overkomen was, duwde ik van me weg.’

‘In de infosessies en de gesprekken met lotgenoten kwam ik tot het besef dat ik mijn emoties niet kon blijven wegduwen, ik moest ze een plaats zien te geven. Ik begon in te zien en te aanvaarden dat mijn ziekte een deel is van wie ik nu ben. Ik zal nooit meer 100% dezelfde Celine zijn als voor mijn ziekte. Mijn lichaam is veranderd, mijn energiepeil is veranderd, ik ben veranderd. En de gevoelens die ik daarbij heb? Die zijn oké.’

Met dank aan het UZ Gent en het team van EU‘REKA’ die ons toelieten foto’s te nemen in de oefenzaal van de afdeling Fysische Geneeskunde | Ambulante revalidatie.

Celine 3

Lees meer verhalen in het magazine Leven

Veel van onze verhalen zijn ook verschenen in het magazine Leven van Kom op tegen Kanker. Abonneer je om geen enkel verhaal te missen!