Actieve opvolging bij prostaatkanker

Bij niet-uitgezaaide prostaatkanker met een laag risico (ook laagrisicoprostaatkanker genoemd) zijn er drie behandelopties: actieve opvolging, een operatie of bestralingen.

Of de prostaatkanker een laag of een hoog risico heeft, wordt bepaald door de PSA bij diagnose en door de kenmerken van de tumor. Dat zijn onder andere de grootte van de tumor, de agressiviteit van de tumor, de eventuele doorgroei van de tumor in het omringende weefsel.

Bij actieve opvolging gaat de arts aan de hand van regelmatige controles met rectaal onderzoek, PSA-bepaling, MRI van de prostaat en herhalingsbiopsies zorgvuldig na hoe de ziekte zich verder ontwikkelt. Als een operatie of andere behandeling op een bepaald moment toch nodig is, bespreekt de arts dat met de patiënt.

Soms kiezen mannen voor actieve opvolging omdat ze vinden dat de voordelen van opereren of bestralen niet opwegen tegen de mogelijke nevenwerkingen van die andere behandelopties. Denk aan erectiestoornissen (impotentie) en ongewild urineverlies (incontinentie) na een prostaatoperatie, of darm- en plasklachten na bestralingen van de prostaat.